„Azymut wspólna Europa. Jastrzębowski”  to publicystyczno-literacki portret Wojciecha Bogumiła Jastrzębowskiego.

Ten polski pozytywista był wielkim wizjonerem. Podczas powstania listopadowego, w 1831 r. napisał pierwszą w historii „Konstytucję dla Europy”. Dokument ten można i należy traktować jako polski wkład w rozwój myśli zjednoczeniowej w Europie.

W części 1. pokazana jest droga życiowa bohatera oraz jego dokonania jako wybitnego botanika, wynalazcy, meteorologa, klimatologa, ojca ergonomii, leśnika, krajoznawcy i pedagoga.

W części 2. Zaprezentowane są oryginalne teksty Jastrzębowskiego:

„Wolne chwile żołnierza polskiego, czyli myśli o wiecznym przymierzu między narodami ucywilizowanymi”

„Konstytucja dla Europy”

„Niektóre myśli do prawa ustalającego wieczny pokój w Europie”.

W dużym skrócie opisane są też okoliczności powstania tego dzieła i atmosferę tamtego czasu. Chodziło o pokazanie kontekstu historycznego oraz wyjaśnienie, skąd przyszła do Jastrzębowskiego myśl o „Konstytucji dla Europy” i dlaczego została ona niesłusznie zapomniana.